Pages

Tuesday, 5 April 2011

Friday coming

Friday coming
We are Muslim, we are Muslim
When Friday is coming
We should leave everything
Let’s us perform praying

Wednesday, 9 February 2011

Describe Hotel

Three month ago; I took a trip to Terengganu with our classmate. We stayed there for 3 days during rainy reason. The main activity of this trip was visual education about tourism subject.
Within minutes, the Malaysian bus reached at car park of tanangan hotel. Actually, we waited the receptionist at the front desk for the process of checking in around 5 to 10 minutes. After that, we got the key and moved up to the room. Surprisingly, the way to the room was very complicated with dark and many rooms. However, the room inside was very beautiful. It was a bit contract from what we had seemed before entered to the room.

Wednesday, 26 January 2011

The most embarrassing moment in my life

Seven years ago when I was in a high-school, my friends and I took a trip by bus to Bangkok. We stayed there for sevens days, the main activity of this trip was shopping.
On the third day of this trip, I didn’t eat anything. Half of the way, I felt very hungry. Eventually, the bus reached at car park of a department store. I went to department store but I couldn’t find any Halal food. I asked a woman if there was any Halal food near here, she said “It is near the coffee shop”. I didn’t know how to buy a coupon. Finally, I asked a staff, he told me how to buy it. I felt relieved after eating.
After that, we walked around. Once we saw an escalator in the middle of department store, then my friends and I went on that escalator. But unfortunately we were trying to go up but the escalator was going down.
Therefore, everyone at the food shop saw us. I said to myself: What should I do? I lost my face. So we were trying to get off the escalator. Suddenly, one of my friend, couldn’t go down because her shoe stuck in the escalator her action made everyone laughed very loud. However, we all tried to help her.
At last, we did help her, after that my friend and I ran very fast to the car park. We were so mush embarrassed. These situations give us a great lesson for my life.
Who Are You Nice To?
by Susan Russo
"Kindness is the language the deaf can hear and the blind can see."
-Mark Twain
Why is it that people are sometimes nicer to strangers and people they work with than to their own family? They are polite and smile, they even say thank you and please. They talk nicely; they don't snap and yell.
They compliment them instead of constantly criticizing them. They point out their good points instead of their flaws. They laugh with them, send cards, go to parties and they actually pay attention to them when they talk.
Or worse yet, some people are nicer to other people than they are to themselves! So many people are so hard on themselves and self-critical; you might even think they hate their own guts. They beat themselves up for how they look, how dumb they are and they pick out every single imagined flaw possible.
They put themselves on heavy duty guilt trips, they don't give themselves a break, they lie to themselves about their abilities and they talk down to themselves.
Today is the day to look anew at your family and yourself. No more feeling bad or making someone else feel bad. No more criticism, looks of disgust, mean words, finger pointing, guilt trips and no more seeing yourself or them from a negative perspective.
See them for the first time the way strangers do! (Tongue in cheek.) See them and yourself for all of the goodness, joy, love and beauty that's inside. They and you are one of a kind. A sheer masterpiece of perfection on so many levels. With special gifts to give and treasures that are buried. With a light that can shine when nurtured instead of being dimmed by your unwillingness to recognize yourself or them as a gift.
Make them feel special, make them feel loved; make them feel that you truly care by doing or saying something nice.
Do not take for granted that they know how you feel just because you don't feel you have to say it. Because if for some unknown reason you lose them you'll be sorry you took them for granted and regret the fact that you didn't say what you could have now that it's too late.
Let them and you know that you're proud of them, you love them and you appreciate them. As hard as it may be, say the actual words. Children thrive on approval. Your words can make such a difference in who they are and who they become. Your partner may have forgotten why you chose them to be with.
And, you might even start to have a relationship with yourself! Loving yourself is the greatest gift you can give to yourself and to others. When you love yourself, not only are YOU happier, your family will benefit through osmosis and EVERYONE will be happier.
Strangers will come and go. But your kids, your family and you will be there through it all. (I know some people don't have great relationships with their family. And depending on your circumstances you may be better off letting things be. That is not what we are addressing here today).
So when you look in the mirror today or look in the eyes of someone who loves you or when you talk on the phone with them; make sure today you point out that it's a better day because they are in your life.

Friday, 21 January 2011

ไม่มีการบังคับเพื่อให้นับถืออิสลาม

สามัญสำนึกอันดั้งเดิมของมนุษย์ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงคือ ความต้องการศาสนาเพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจ ผู้ที่ศึกษาอารยธรรมของมนุษย์จะพบว่า มนุษย์ในบางสังคมหรือบางช่วงเวลาไม่มีโรงงาน สถาบันการศึกษา โรงพยาบาลหรือแม้แต่บ้านเพื่อเป็นแหล่งพักพิง แต่ไม่เคยปรากฏในสังคมใช้ชีวิตโดยปราศจากหอสวด ศาลเจ้า สถานศักดิ์สิทธิ์หรือสัญลักษณ์ของความเชื่อที่มีการเรียกขานด้วยชื่อต่างๆ ตามความศรัทธาของแต่ละสังคม จึงสรุปได้ว่า มนุษย์ไม่สามารถดำรงชีวิตได้หากปราศจากศาสนาและการศรัทธาในพระเจ้า ผู้ที่ปฏิเสธแนวคิดความเชื่อในพระเจ้า แท้จริงแล้วบุคคลผู้นั้นกำลังสร้างศาสนาใหม่และสถาปนาตนเองเป็นพระเจ้าแทน

อัลลอฮ์ ได้ทรงส่งนะบีมุฮัมมัด เพื่อธำรงไว้ซึ่งความกรุณาปรานีแก่มนุษย์

ดังที่อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า

“และเรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่ออื่นใด นอกจากเพื่อเป็นความเมตตาแก่สากลจักรวาล” (21:107)

และเพื่อยืนยันในสัจธรรมดังกล่าว นะบีมุฮัมมัด ได้กล่าวแก่ตนเองความว่า

"แท้จริง ฉันคือความเมตตาที่เป็นของขวัญจากพระเจ้าที่มอบให้กับสรรพสิ่งทั้งหลาย" (รายงานโดยดาริมีย์)

ส่วนหนึ่งของความกรุณาปรานีของอัลลอฮ์ คือ การให้โอกาสมนุษย์มีสิทธิเลือกและกำหนดวิถีชีวิตตามความประสงค์ของตนเอง โดยสภาวะดั้งเดิมมนุษย์ คือ สิ่งมีชีวิตที่ประเสริฐสุดและมีเกียรติยิ่ง แม้นว่าจะแตกต่างด้านสีผิว ชาติพันธุ์ ภาษาและฐานะทางสังคม

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า

“และโดยแน่นอน เราได้ให้เกียรติแก่ลูกหลานของอาดัม และเราได้บรรทุกพวกเขาทั้งทางบกและทางทะเล และได้ให้ปัจจัยยังชีพที่ดีทั้งหลายแก่พวกเขา และเราได้ให้พวกเขาดีเด่นอย่างมีเกียรติเหนือกว่าผู้ที่เราได้ให้บังเกิดมาเป็นส่วนใหญ่” (อัลกุรอาน 17:70)

มนุษย์เป็นมัคลูก (สิ่งถูกสร้าง) ที่มีสติปัญญา มีเป้าหมายแห่งชีวิต เป็นมัคลูกที่มีหน้าที่และความรับผิดชอบที่ถูกกำหนดไว้ มนุษย์มีสถานะและบทบาทอันทรงเกียรติ เขาจะถูกสอบสวนในการปฏิบัติหน้าที่ในวันอาคิเราะฮ์ (โลกหน้า) มนุษย์มีสิทธิ์เลือกที่จะกระทำหรือไม่กระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มนุษย์มีความพร้อมที่จะกระทำสิ่งดีและไม่ดี มนุษย์จึงไม่ใช่มลาอิกะฮ์ (เหล่าเทวทูต) ที่อัลลอฮ์ ทรงสร้างขึ้นเพื่อให้กระทำความดี เนื่องจากมลาอิกะฮ์เป็นมัคลูกที่ไม่มีอารมณ์และปราศจากความต้องการ แต่ในขณะเดียวกัน มนุษย์มิใช่ชัยฏอน (เหล่ามารร้าย) ที่หมกมุ่นและจมปลักในการปฏิบัติแต่เพียงความชั่วร้ายและสิ่งอบายมุขทั้งมวล



อัลลอฮ์ ได้ทำให้มนุษย์รู้จักกำหนดวิถีชีวิตโดยอาศัยการเรียนรู้และการพัฒนา อัลลอฮ์ ทรงแนะนำและส่งเสริมให้มนุษย์ทำคุณงามความดี พระองค์ทรงตักเตือนและห้ามปรามมิให้จมปลักในความชั่วร้าย

อัลลอฮ์ ได้ตรัสไว้ความว่า

“และเราได้ชี้แนะทางแห่งความดี และความชั่วแก่เขาแล้ว” (อัลกุรอาน 90:10)

อัลลอฮ์ จึงให้มนุษย์มีความรับผิดชอบต่อผลของการเลือกของเขา ทั้งนี้เพราะความรับผิดชอบเป็นส่วนหนึ่งของเสรีภาพ หากปราศจากเสรีภาพ ความรับผิดชอบก็ไร้ความหมาย ด้วยเหตุที่มนุษย์มีอิสรภาพ รู้จักแสวงหาและสะสมความรู้และประสบการณ์ มีศักยภาพในการตัดสินใจว่าสิ่งใดถูกและสิ่งใดผิด ตลอดจนมีโอกาสในการแก้ตัว ปรับปรุงและขอลุแก่โทษในความผิดพลาดทั้งปวง มนุษย์จึงมีฐานะที่สูงส่งกว่าสิ่งถูกสร้างทั้งหลาย และนี่คือ เหตุผลสำคัญที่ทำให้บรรดาเทวทูต (มลาอิกะฮ์) ยอมก้มคารวะ (สุญูด) เพื่อแสดงความเคารพต่อนะบีอาดัม ดังปรากฏในประวัติศาสตร์ที่บันทึกโดยอัลกุรอาน

มุสลิมทุกคนมีหน้าที่สืบทอดภารกิจของเหล่าศาสนทูตด้วยการให้เกียรติแก่มนุษย์ โดยให้มนุษย์มีอิสระเสรี และศักดิ์ศรีอันเหมาะสมกับสถานะและบทบาทอันแท้จริง มุสลิมทุกคนต้องใช้ความพยายามในการชี้แจงความถูกต้องและสัจธรรม ตักเตือนมิให้ทำสิ่งชั่วร้าย แต่ทั้งนี้มุสลิมพึงสำนึกว่า มนุษย์มีสิทธิ์ในการเลือกทางเดินชีวิตของตน การกดขี่บังคับ ถือเป็นการลดศักดิ์ศรีและไม่ให้เกียรติเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน อิสลามจึงกำหนดให้มุสลิมประกาศญิฮาด (การต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮ์) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสกัดกั้นการแพร่ขยายของการกดขี่บังคับมิให้ปฏิบัติตามศาสนา(ฟิตนะฮ์)

ดังที่อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า

“และจงสู้รบกับพวกเขา จนกว่าฟิตนะฮ์จะไม่ปรากฏขึ้น” (อัลกุรอาน 2:193)

ฟิตนะฮ์ ตามความหมายคือ การบังคับมิให้มนุษย์มีสิทธิปฏิบัติหรือเชื่อศรัทธาในสิ่งที่เป็นความต้องการของเขา และการปิดโอกาสมิให้มีสิทธิเลือกกระทำตามที่ต้องการ อิสลามถือว่า การกระทำฟิตนะฮ์ มีผลกระทบที่ร้ายแรงยิ่งกว่าการฆาตรกรรม เพราะฆาตรกรรมเป็นการปลิดชีวิตที่เป็นกายภาพ แต่การกระทำฟิตนะฮ์ถือเป็นอาชญากรรมด้านความรู้สึกและจิตใจ

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า

“และการฟิตนะฮ์นั้นใหญ่โตยิ่งกว่าการฆ่า” (อัลกุรอาน 2:217)



الكاتب : مرسلان محمد

โดย อ.มัสลัน มาหะมะ

Ref : http://www.islammore.com/main/content.ph